ทุกวันนี้ เครื่องยนต์สันดาป ถูกพูดว่า พวกมัน มาอยู่ในยุคสุดท้ายก่อนที่เครื่องยนต์ที่เราคุ้นชิน จะกลายเป็นอดีต ในยุครถยนต์ไฟฟ้า เมื่อนึกย้อนในเรื่องนี้ เราจะพบว่า เครื่องยนต์สันดาปรอบจัด เป็นอะไรที่หลายคนให้ความสนใจอย่างมาก จนเป็นเครื่องยนต์ชั้นนำ ที่หลายคนหามาเล่น เวลาอยากจะต้องเปลี่ยนเครื่องใหม่ ในรถยนต์

เครื่องยนต์รอบจัด เป็นเทคโนโลยีโบราณก็ว่าได้ หากก็ คือ หนึ่งในสุดยอดเทคโนโลยี ที่ค่ายรถยนต์หลายเจ้าเคยพัฒนา ออกตอบลูกค้ราในช่วงยุค 90 ไม่ว่า จะ ฮอนด้า ที่เจ้าเครื่องยนต์อย่าง B16A และ โตโยต้าก็มี 4AGE มาสด้าก็นำเสนอ เครื่องยนต์โรตารี่ มาเรื่อย จนยุค 2000 ต้นๆ โตโยต้า มีตำนาน 2ZZGE ที่ลือระบือนามว่าสามารถเร่งได้สูง 12,000 รอบต่อนาที ขณะที่ฮอนด้ามีเครื่องยนต์ F20C เข้าทำตลาด เดิมๆ ก็เร้าใจด้วยรอบเร่งสูงถึง 8,600 รอบต่อนาที และมีเส้นแดงที่ 9,000 รอบต่อนาที

สำหรับคอความเร็วบ้าเครื่องยนต์ ขุมพลังเหล่านี้ ถือเป็นขุมทองทางด้านวิศวกรรม แต่ในระยะหลัง เราจะพบว่า เครื่องยนต์เหล่านี้ถูกทอนตอนหายไปตามยุคสมัย จนหลายคนคงอดคิดไม่ได้ ทำไมมันหายไป

สาเหตุที่เครื่องยนต์แบบนี้หายไป เนื่องจากพวกมันถูกพัฒนาขึ้นมาเฉพาะ สำหรับโชว์ที่สุดการวิศวกรรม ในรถยนต?บางรุ่นเท่านั้น ซึ่งรถยนต์เหล่านี้ส่วนใหญ่ก็ไม่ใช่รถที่นิยม หรือเป็นรถตลาดคนใช้เยอะ อย่างใด

ข้อสำคัญจริงๆ ในเรื่องดังกล่าวคือ เครื่องยนต์รอบจัด มีแนวโน้มในการสึกหรอจากการขับขี่มาก โดยเฉพาะ การที่ผู้ขับขี่ ต้องเร่งรอบอย่างบ้าคลั่งในการสร้างแรงม้าสูงสุด ออกมาจากเครื่องยนต์ขนาดไม่ใหญ่มาก อาทิ เครื่องยนต์ 1.6 และ 2.0 ลิตร แต่ อาจจะสามารถทำกำลังได้สูงถึง 160 แรงม้า อย่างใน B16A และ ใน F20C อาจสร้างได้ถึง 250 แรงม้า จากเครื่องยนต์ดูดสด ไร้ระบบอัดอากาศ

นั่นหมายความว่า เครื่องยนต์ต้องเร่งรอบสูงในระหว่างการทำงาน ลดการเสียดทานในเครื่องยนต์ ทำให้สร้างกำลังได้มาก

ในทางกลับกันเมื่อต้องทำงานในรอบจัดมากๆ ที่ตาม คือเรื่องของความร้อน ในการเผาไหม้ ทำให้ วิศวกร ต้องหยุมหัวในการพัฒนาระบบหล่อเย็นให้สามารถรองรับกับการทำงานได้ ทำให้ เราจะพบว่า น้ำมันเครื่องในเครื่องยนต์เหล่านี้มักจะใช้มากกว่าปกติ อาทิ เครื่องยนต์ F20C จะใช้น้ำมันเครื่องราวๆ 4.8 ลิตร และสูงสุด 5.5 ลิตร ในการเปลี่ยนถ่ายแต่ละรอบ กลับกัน เครื่องยนต์ F20A ที่มีบล็อกเดียวกัน แต่รอบเร่งน้อยกว่า จะใช้น้ำมันเพียง 3.8 ลิตร ในการถ่ายในแต่ละรอบ

ประการต่อมา , เป็นที่ยอมรับกันว่า ด้วยเครื่องยนต์ที่ต้องทำงานรอบจัด เพื่อสร้างกำลังขับในรอบสุง ทำให้ในรอบต่ำมีกำลังน้อย ซึ่งผู้ขับขี่รถยนต์ปกติทั่วไปอาจไม่รู้สึกสนุกกับการเร่งรอบ บ้างอาจมองว่าเครื่องยนต์์แบบนี้ใช้งานยาก

ตลอดจน ในความจริงการวิศวกรรมเครื่องยนต์แบบนี้นิยมใช้อุปกรณ์ในเครื่องยนต์ โดยเฉพาะลูกสูบ และก้านสูบที่มีน้ำหนักเบา เพื่อทำให้เร่งรอบง่าย ฟังอาจดูดี แต่ในความจริงพูดถึงการใช้งานในระยะยาว มันกลับไม่ทนทานเท่าไรนัก เกิดการสึกหรอได้ง่าย เมื่อรวมกับศัตรูที่สำคัญอย่างความร้อน ทำให้เครื่องยนต์รอบจัดมีอุปสรรคขวากหนามมากในการวิศวกรรมพอสมควร

ตลอดจน การทำกำลังสูงสุดนั้น อยู่ในรอบสูง ช่วงเวลาสั้นๆ ยกตัวอย่างเช่น เครื่อง F20C ตัวแรก ทำแรงม้าสูงสุด 247 แรงม้า ที่ 8,600 รอบต่อนาที ในตัวญี่ปุ่น แต่รถ มีช่วงเส้นแดงเครื่องที่ 9,000 รอบต่อนาที ซึ่ง รอบที่เหลืออีกน้อยนิด ทำให้มันยากต่อการใช้งาน ในความจริง

แต่นั่น ไม่ใช่ปัญหาจริงๆ ที่ทำให้เครื่องยนต์เหล่านี้หายไป , สาเหตุที่ บริษัทผู้ผลิต จำนวนมากต้องยกธงขาวในการพัฒนาเครื่องยนต์รอบจัดมาจากการ ไม่สามารถจัดการได้กับไอเสียมหาศาลที่ออกมาในระหว่างการขับขี่ ทำให้เครื่องยนต์บล็อกเล็กรอบสูงเหล่านี้ เป็นจำเลยในแง่การปล่อยไอเสีย

เท่านั้นไม่พอ การใช้รอบสูงในจังหวะสำคัญ ยังสร้างมลภาวะทางเสียงด้วยอีกทาง ตลอดจน น้ำมันเครื่องที่ต้องใช้คุณสมบัติพิเศษ และจำนวนมาก ยังมีผลต่อการนำไปขจัดทำลายทิ้ง

ทำให้ในที่สุด เครื่องยนต์รอบจัด ทั้งหลาย ต้องอำลาไปในช่วงต้นยุค 2000 ไม่ว่า จะทั้ง โตโยต้า และ ฮอนด้า ที่ออกรถ มาสั่งลา ใน Toyota Celica หรือ Honda S2000 ก็ดี จนในภายหลัง แม้แต่รถสูตร 1 ที่เคย ทำเครื่องยนต์รอบจัดในสนามแข่ง ก็ยังโดนสั่งให้เปลี่ยน รูปแบบ การพัฒนาเครื่องยนต์ ลดรอบเครื่อง แล้วใช้เครื่องเทอร์โบ แบบที่เราคุ้นกันในปัจจุบัน

อย่างไรก็ดี สำหรับคนที่ชอบเรื่องเครื่องยนต์กลไกล ขุมพลังเหล่านี้ถือว่าเป็นสุดยอดวิศวกรรม ที่หาตัวจับได้บยาก ลองหลับตาจินตาการ เครื่อง 1.6 และ 2.0 ลิตร ที่มีเสียบหวานๆ เร่งเร้าใจ ไม่ต้องห่วงว่า มันจะบูสต์เท่าไร เทอร์โบจะพังไหม เป็นเสน่ห์ ที่คนรุ่นใหม่ อาจไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน

จนบางคนมองในทางกลับว่าในยุคนี้ ถ้ามีโอกาสงบจำกัด ควรเก็บรถที่มาพร้อมเครื่องยนต์เหล่านี้ มาเป็นคอลเลคชั่นที่บ้าน ถ้าการเงินและแม่บ้าน ไม่ว่า ก็จัดเลยครับ